Munnichsbos

Het Munnichsbos ligt ten zuiden van St. Odilienberg. Het gebied wordt ten oosten en westen begrensd door Posterholt en Montfort.

Het Munnichsbos (monnikenbos) is een smalle strook bos langs beide oevers van de Vlootbeek. Dit oude natuurbos bestaat voor een deel uit ongerepte natuur. In het Munnichsbos lijkt de tijd dan ook stil te hebben gestaan. In het midden van het bos ligt een hoeve met historische tiendschuur, die nog altijd in originele staat is. Het bos is opengesteld voor het publiek.

Aan de rand van het Munnichsbos ligt de Munnichshoeve (ook wel Munnichshof genoemd) verscholen.

In het Munnichsbos vindt u nog ongerepte natuur die men zijn gang laat gaan door oude dode en omgevallen bomen niet op te ruimen. Hiervan wordt dankbaar gebruik gemaakt door vele vogels, paddenstoelen, mossen en varens. Vooral spechten hebben het hier zeer naar hun zin. Zo zijn alle in Nederland voorkomende soorten, zoals de kleine en grote bonte specht, de groene en zwarte en de middelste bonte specht, vertegenwoordigd.

’s Morgens en in de schemering komen reetjes uit hun dekking en ook kunt u er wilde zwijnen tegenkomen evenals kleiner wild zoals vossen, hazen en konijnen, fazanten en hout- en holenduiven. Ook het eekhoorntje kunt u er regelmatig zien. ‘s Avonds en ’s nachts vliegt er naast andere vleermuissoorten ook de zeer zeldzame bosvleermuis rond. Over de Vlootbeek scheert regelmatig een ijsvogeltje en qua vlinders komt er naast de algemene soorten zoals dagpauwoog, atalanta, distelvlinder, koolwitje en blauwtjes in een klein gebiedje nog de zeldzame kleine ijsvogelvlinder voor.

Een bijzondere bezienswaardigheid is de zogenaamde “Kathedraal”, een eeuwenoud beukenbos waar de machtige beuken als het ware de pilaren vormen van een groot kerkgebouw. Ook staan er nog enkele zeldzaam oude en hoge grove dennen. In de tweede wereldoorlog is er een uitgebreid loopgravenstelsel met bijbehorende bunkers gegraven dat nog vrij intact zichtbaar is.

(bron: VVV Limburg)

Klik op de foto's om te vergroten!